lat

BREVIARIUM ROMANUM

17 maius 2024
TEMPUS PASCHALE, hebd. VII
Hebdomada III


AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ætérne rex altíssime,
redémptor et fidélium,
quo mors solúta déperit,
datur triúmphus grátiæ,

Scandis tribúnal déxteræ
Patris tibíque cǽlitus
fertur potéstas ómnium,
quæ non erat humánitus,

Ut trina rerum máchina
cæléstium, terréstrium
et inferórum cóndita,
flectat genu iam súbdita.

Tremunt vidéntes ángeli
versam vicem mortálium;
culpat caro, purgat caro,
regnat caro Verbum Dei.

Tu, Christe, nostrum gáudium,
manens perénne prǽmium,
mundi regis qui fábricam,
mundána vincens gáudia.

Hinc te precántes quǽsumus,
ignósce culpis ómnibus
et corda sursum súbleva
ad te supérna grátia,

Ut, cum rubénte cœperis
clarére nube iúdicis,
pœnas repéllas débitas,
reddas corónas pérditas.

Iesu, tibi sit glória,
qui scandis ad cæléstia
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Laborávi clamans, dum spero in Deum meum. Allelúia.

Psalmus 68 (69), 2-22. 30-37
Zelus domus tuæ comedit me

Dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum. (Mt 27, 34)

I

2 Salvum me fac, Deus, *
      quóniam venérunt aquæ usque ad guttur meum.

3 Infíxus sum in limo profúndi, et non est substántia; *
      veni in profúnda aquárum, et fluctus demérsit me.

4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; *
      defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.

5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, *
      qui odérunt me gratis.
   Confortáti sunt, qui persecúti sunt me inimíci mei mendáces; *
      quæ non rápui, tunc exsolvébam. –

6 Deus, tu scis insipiéntiam meam, *
      et delícta mea a te non sunt abscóndita.

7 Non erubéscant in me, qui exspéctant te, *
      Dómine, Dómine virtútum.
   Non confundántur super me, *
      qui quærunt te, Deus Israel. –

8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium, *
     opéruit confúsio fáciem meam;

9 extráneus factus sum frátribus meis *
       et peregrínus fíliis matris meæ. –

10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me, *
       et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.

11 Et flevi in ieiúnio ánimam meam, *
       et factum est in oppróbrium mihi. –

12 Et pósui vestiméntum meum cilícium, *
       et factus sum illis in parábolam.

13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta, *
       et in me canébant, qui bibébant vinum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Laborávi clamans, dum spero in Deum meum. Allelúia.

Ant. 2 Dedérunt in escam meam fel, et in siti mea potavérunt me acéto. Allelúia.

II

14 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine! *
       in témpore benepláciti, Deus.
    In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, *
       in veritáte salútis tuæ.

15 Eripe me de luto, ut non infígar, †
       erípiar ab iis, qui odérunt me, *
       et de profúndis aquárum.

16 Non me demérgat fluctus aquárum, †
       neque absórbeat me profúndum, *
       neque úrgeat super me púteus os suum. –

17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua; *
       secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.

18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo; *
       quóniam tríbulor, velóciter exáudi me. –

19 Accéde ad ánimam meam, víndica eam, *
       propter inimícos meos rédime me.

20 Tu scis oppróbrium meum *
       et confusiónem meam et reveréntiam meam. –

    In conspéctu tuo sunt omnes, qui tríbulant me; *
21    oppróbrium contrívit cor meum, et elángui.
    Et sustínui, qui simul contristarétur, et non fuit, *
       et qui consolarétur, et non invéni.

22 Et dedérunt in escam meam fel, *
       et in siti mea potavérunt me acéto.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dedérunt in escam meam fel, et in siti mea potavérunt me acéto. Allelúia.

Ant. 3 Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra. Allelúia.

III

30 Ego autem sum pauper et dolens; *
       salus tua, Deus, súscipit me.

31 Laudábo nomen Dei cum cántico *
       et magnificábo eum in laude.

32 Et placébit Dómino super taurum, *
       super vítulum córnua producéntem et úngulas. –

33 Vídeant húmiles et læténtur; *
       quǽrite Deum, et vivet cor vestrum,

34 quóniam exaudívit páuperes Dóminus *
       et vinctos suos non despéxit.

35 Laudent illum cæli et terra, *
       mária et ómnia reptília in eis.

36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion †
       et ædificábit civitátes Iudæ; *
       et inhabitábunt ibi et possidébunt eam.

37 Et semen servórum eius hereditábunt eam *
       et, qui díligunt nomen eius, habitábunt in ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra. Allelúia.

V. In resurrectióne tua, Christe, allelúia.
R. Cæli et terra læténtur, allelúia.

LECTIO PRIOR

Epístola secúnda beáti Ioánnis apóstoli

Qui permanet in doctrina, hic et Patrem et Filium habet

     Présbyter eléctæ dóminæ et fíliis eius, quos ego díligo in veritáte, et non ego solus sed et omnes, qui novérunt veritátem, propter veritátem, quæ pérmanet in nobis et nobíscum erit in sempitérnum. Erit nobíscum grátia, misericórdia, pax a Deo Patre et a Iesu Christo, Fílio Patris, in veritáte et caritáte.
     Gavísus sum valde quóniam invéni de fíliis tuis ambulántes in veritáte, sicut mandátum accépimus a Patre. Et nunc rogo te, dómina, non tamquam mandátum novum scribens tibi, sed quod habúimus ab inítio, ut diligámus altérutrum. Et hæc est cáritas, ut ambulémus secúndum mandáta eius; hoc mandátum est, quemádmodum audístis ab inítio, ut in eo ambulétis.
     Quóniam multi seductóres prodiérunt in mundum, qui non confiténtur Iesum Christum veniéntem in carne; hic est sedúctor et antichrístus. Vidéte vosmetípsos, ne perdátis, quæ operáti estis, sed ut mercédem plenam accipiátis. Omnis, qui ultra procédit et non manet in doctrína Christi, Deum non habet; qui pérmanet in doctrína, hic et Patrem et Fílium habet.
     Si quis venit ad vos et hanc doctrínam non affert, nolíte recípere eum in domum, nec «Ave» ei dixéritis; qui enim dicit illi: «Ave», commúnicat opéribus illíus malígnis.
     Plura habens vobis scríbere nólui per chartam et atraméntum, spero enim me futúrum apud vos et os ad os loqui, ut gáudium nostrum plenum sit.
     Salútant te fílii soróris tuæ eléctæ.

RESPONSORIUM

Cf. 2 Io 5.3; Deut 5, 33

R. Hoc est mandátum, quod accépimus a Patre, non tamquam novum, sed quod habúimus ab inítio: * Ambuláte in veritáte et caritáte, allelúia.
V. Per viam quam præcépit Dóminus Deus vester ambulábitis, ut vivátis. * Ambuláte in veritáte et caritáte, allelúia.

LECTIO ALTERA

Ex Tractátu sancti Hilárii epíscopi De Trinitáte

(Lib. 2, 1.33.35: PL 10, 50-51.73-75)

Munus Patris in Christo

     Dóminus baptizáre iussit in nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti, id est, in confessióne et Auctóris et Unigéniti et Doni.
     Auctor unus est ómnium. Unus est enim Deus Pater, ex quo ómnia; et unus unigénitus, Dóminus noster Iesus Christus, per quem ómnia; et unus Spíritus, donum in ómnibus.
     Omnia ergo sunt suis virtútibus ac méritis ordináta: una potéstas ex qua ómnia, una progénies per quam ómnia, perféctæ spei munus unum. Nec deésse quidquam consummatióni tantæ reperiétur, intra quam sit, in Patre et Fílio et Spíritu Sancto, infínitas in ætérno, spécies in imágine, usus in múnere.
     Quod autem sit offícium Spíritus in nobis, verbis ipsíus Dómini audiámus. Ait enim: Adhuc multa hábeo quæ dicam vobis, sed non potéstis illa modo portáre. Expedit enim vobis ut ego eam; si íero, mittam vobis Advocátum.
     Et rursum: Ego rogábo Patrem, et álium Advocátum mittet vobis, ut vobíscum sit in ætérnum, Spíritum veritátis. Ille vos díriget in omnem veritátem: non enim loquétur a se, sed quæcúmque audíerit, loquétur, et ventúra annuntiábit vobis. Ille me honorificábit, quia de meo sumet.
     Hæc de plúribus ad intellegéntiæ viam dicta sunt, quibus et volúntas munerántis, et rátio et condício múneris continétur; ut, quia infírmitas nostra neque Patris neque Fílii capax esset, fidem nostram, de Dei incarnatióne diffícilem, Sancti Spíritus donum quodam intercessiónis suæ fœdere lumináret.
     Accípitur ergo ob sciéntiam. Ut enim natúra humáni córporis, cessántibus offícii sui causis, erit otiósa; nam óculis, nisi lumen aut dies sit, nullus ministérii erit usus; ut aures, nisi vox sonúsve reddátur, munus suum non recognóscent; ut nares, nisi odor fragráverit, in quo offício erunt néscient; non quod his defíciet natúra per causam, sed usus habétur ex causa; ita et ánimus humánus, nisi per fidem donum Spíritus háuserit, habébit quidem natúram Deum intellegéndi, sed lumen sciéntiæ non habébit.
     Munus autem, quod in Christo est, omne ómnibus patet unum; et, quod ubíque non deest, in tantum datur in quantum quis volet súmere; in tantum résidet in quantum quis volet promeréri. Hoc usque in consummatiónem sǽculi nobíscum, hoc exspectatiónis nostræ solácium, hoc in donórum operatiónibus futúræ spei pignus est, hoc méntium lumen, hic splendor animórum est.

RESPONSORIUM

Cf. Io 14,1.16;16, 7

R. Tempus est ut revértar ad eum, qui me misit, dicit Dóminus; nolíte contristári, nec turbétur cor vestrum; * rogo pro vobis Patrem, ut ipse vos custódiat, allelúia.
V. Nisi ego abíero, Paráclitus non véniet; cum assúmptus fúero, mittam vobis eum. * Rogo pro vobis Patrem, ut ipse vos custódiat, allelúia.

ORATIO

Orémus:
Deus, qui nobis æternitátis áditum glorificatióne Christi tui et Sancti Spíritus illuminatióne reserásti, concéde, quǽsumus, ut, tanti doni párticeps, devótio nostra profíciat, et ad fídei transferámur augméntum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)